در دنیایی که رسانه همه عالم را فتح کرده بگذار نام خمیگان هم در عالم مجازی بچرخد.

سرگرمیها در خمیگان: شكار گنجشك - از نوشته های (يك دوست)همکار وبلاگ

شكار گنجشك در زمستان از تفريحات مردم بود كه در كنار ان از گوشتي با مزه نيز بهره مند مي شدند اين كار توسط افرادي كه فضاي مناسب براي این تفريح را داشتند انجام ميشد. اشکال کار عبارت بود از: 

۲-شكار روزانه :

شکار روزانه گنجشک چند شکل داشت:

الف- زدن با تیرو کمان : تیرو کمان ما یک وسیله ساخته شده از چوب، لاستیک و چرم بود که بچه ها و نوجوانها درست می کردند. شکار گنجشک با این وسیله با گذاشتن سنگ ریزه در داخل چرم بسته شده به انتهای دو شاخه لاستیک که به نوبه خود به یک کمان چوبی متصل بود،  کشیدن لاستیک و نشانه روی از میان دو پایه کمان و رها کردن یکباره آن به سمت گنجشک و اصابت آن به این حیوان ریز جثه، زخمی شدن و سقوط  آن بر روی زمین تکمیل می شد.

ب- شکار با الک یا قلبير گندم :

قلبير یا الك را به صورت وارونه روي زمين قرار ميدادند ويك طرف ان را با يك چوب حدودا 30سانتي متري که زیرش می گذاشتند باز نگه مي داشتند و چوب را به طناب یا نخ مي بستندو سر ديگر نخ رابه جايی كه قرار بود در انجا مخفي شوند مي بردند. مقداري گندم زيرقلبيرك مي ريختند ومنتظر گنجشكهاي بخت برگشته مي ماندند به محض اين كه گنجشكها براي خوردن گندم به زير قلبيرك مي رفتند شكارچي سر نخ را كه در دستش بود می كشيد وگنجشكها به دام مي افتادند.

ج- یکی دیگر از راههاي شكار  گنجشک به دام انداختن گنجشكها در انبارهاي كاه وطويله ها بود. گنجشکها بویژه در زمستانها که برف سنگین بر زمین می نشست برای تغذیه به داخل انبارها و طویله ها می آمدند. شکارچی ها در سر فرصت در را به روی گنجشکها می بستند و آنها را می گرفتند. 

۲-شكار شبانه:

بعد از تاريك شدن هوا که گنجشكها معمولا براي استراحت شبانه لابه لاي تير هاي چوبي سقف منازل و انبارهاي كاه ويونجه مخفي مي شدند شكارچيان لانه آنها را شناسایی کرده و با يك چراغ دستي به جستجوي انها مي رفتند. گاه می توانستند تعدادی گنجشك را از لابه لاي تيرها بيرون آورند.

كار شکار گنجشک برای من بسيار مفرح بود و از آن لذت می بردم. در گذشته خوشی به همین اندازه ارزان و بی مایه بود و مردم مشکلاتی که امروز گریانگیر آنها است را نداشتند.

 والسلام


منبع : http://advdghki.blogfa.com/post-73.aspx
تاریخ انتشار :  یکشنبه بیست و یکم آذر ۱۳۸۹ساعت 4:53 | توسط : علی علوی  |